Al zo lang ik me kan heugen, vind ik het leuk om creatief bezig te zijn. Dit uitte zich vooral in het schrijven van verhalen, waar ik mee begon toen ik een pen leerde vasthouden op de basisschool. Al snel ontwikkelde zich bij mij die ene droom die ik nog steeds najaag. Af en toe. Een beetje. Soms dan. Ik wil namelijk nog wel eens in de boekwinkel liggen en dan niet omdat ik over de drempel ben gestruikeld, maar omdat ze een boek verkopen dat door mij geschreven is. En dat is natuurlijk nog steeds haalbaar.
Blog
Martin schrijft een boek: Alpina – Een geschiedenis van de toekomst
Het heeft even geduurd, maar recentelijk is de schrijver in mij ontwaakt uit een diepe winterslaap. Op wat korte verhalen en het herschrijven van Engelstalige fanfictie na, heb ik na mijn laatste poging een boek uitgegeven te krijgen, niet veel met deze hobby gedaan. Ik had wel ideeën, maar die waren te vaag om ze goed uit te kunnen werken.
En toen was daar een week of drie geleden een idee over iemand die een moeizame reis moest maken om een missie te volbrengen. Nog steeds erg vaag natuurlijk, maar ik zag wel wat scènes voor me al, die ik in het verhaal zou verwerken. Alleen bleek het erg lastig om het verhaal te plaatsen en er verder invulling aan te geven. Ook dit verhaal leek dan ook een stille dood te gaan sterven.
Maar ineens was daar dat vonkje dat mijn inspiratie in lichterlaaie zette. Dat vonkje kwam uit de Hongerspelentrilogie die ik net in recordtempo had gelezen. De setting vond ik bijzonder interessant en het verhaal dat ik in mijn hoofd had, bleek eigenlijk perfect te passen in een verre toekomst, in een wereld die wij nooit zullen kennen. Even voor de duidelijkheid: het wordt geen kopie van boeken die ik heb gelezen, maar door het lezen van die boeken, kreeg ik het idee voor de setting, die ik verder helemaal zelf invul.