Cel dubbel twee

Dit was de winnende inzending voor een verhalenwedstrijd op het forum van FOK! met als thema “twee”.

Begeleid door twee bewakers loopt Karen door de grauwe gang. De bedompte lucht dringt tot diep in haar neusgaten door. Achter metalen roosters in het plafond hangen TL-buizen die de gang, bij gebrek aan daglicht, van enig licht voorzien. Enkele TL-buizen hebben hun langste tijd gehad, waardoor ze onheilspellend knipperen. Een rilling loopt over Karens rug. De bewakers kijken strak voor zich uit. Pas als ze het einde van de zich eindeloos uitstrekkende gang hebben bereikt, draait één van de bewakers zich om. ‘We zijn er. Als u ons wilt volgen, mevrouw Bakker?’ De andere bewaker opent de deur.

Lees meer

Brandende herinneringen

Lijdzaam kijkt David, verlamd door de shock, toe hoe de twee mannen het lichaam uit het water tillen. Ze trotseren de branding van het opkomende tij, om het lichaam een paar meter buiten de vloedlijn op het zand te leggen. Met vereende krachten proberen ze door hartmassage en mond op mond beademing nieuw leven te blazen in het levenloze lichaam. David haalt diep adem, al lijkt het alsof hij geen lucht binnen krijgt. Voorzichtig loopt hij naar het tafereel dat zich enkele meters bij hem vandaan afspeelt. De mannen merken hem niet op. Ze hebben ook niet in de gaten dat David knielt bij het lichaam, dat ooit het zijne was. Hij kijkt naar de zee en ziet de vlammen aan de horizon. Hij richt zijn blik weer op het lichaam op het strand. De branding die is opgerukt tot aan zijn voeten, voelt hij niet.

Lees meer

Winterverlangen

Zomer Tijd van eenzaamheid Zonder liefde Voor mij geen gezelligheid Stelletjes Bevolken de straten Hand in hand Gelukkig en uitgelaten Jaloers Dat zij hebben wat ik wens Geluk en liefde samen Ik ben slechts een eenzaam mens IJstijd Waarin zij zich vermaken binnen Buiten mijn waarneming En eenzaamheid het niet kan winnen Oh was het … Lees meer

Für Eline

Dit verhaal won de verhalenwedstrijd met als thema ‘muziek’ op het forum van FOK!.

Terwijl ze van haar fiets stapt, haalt Carolien diep adem. Ze inhaleert de boslucht, maar de heerlijke zoete geuren van de lente ruikt ze niet. Ze hoort de vogels wel fluiten, maar slaat verder geen acht op de muzikale klanken van de natuur. Ze zet haar fiets op slot. Een frisse lentewind bezorgt haar kippenvel. Ze zet de kraag van haar jas omhoog, om zo warm mogelijk te blijven. Ze kijkt om zich heen, alsof ze op iemand wacht. Met haar mouw veegt ze de tranen uit haar ooghoeken. Ze haalt nog een keer diep adem, trekt haar jas recht en loopt het onverharde bospad op, om te worden opgeslokt door de bomenmassa.

Lees meer

Brandend water

De branding over mijn voeten Staar ik naar de horizon De avondlucht begroeten Het water als kameleon Oranje, gele en paarse kleuren Vermengend tot een geheel Golven die opfleuren Onder het dagelijks ritueel De zon verdwijnt langzaam Zakkend in de kalme zee De vriendelijke golven tesaam Voeren zijn vlammen mee Nog even en het licht … Lees meer