Door de maag

Met deze inzending voor de Liefdesverhalenwedstrijd van FOK!, de NCRV en SP!TS, kreeg ik een eervolle vermelding van de jury.

Zuchtend keek Janine naar Tom, die tegenover haar aan de tafel zat. Tweeëndertig jaar was ze, en de biologische klok tikte door. De ware had ze echter nog niet gevonden, al deed ze zo haar best om hem te vinden. Tom had ze via internet leren kennen. Ze had zich ingeschreven op een datingsite, en alles klopte gewoon. Ze hadden dezelfde interesses, hetzelfde geboortejaar en hij zag er ook nog eens goed uit op de foto in zijn profiel. Na wekenlang berichtjes gestuurd te hebben, had ze de moed bij elkaar geraapt om hem bij haar thuis uit te nodigen. Ze had alles tot in de puntjes geregeld om er een onvergetelijke avond van te maken. En toen ze naar Tom keek, besefte ze dat ze deze avond zeker nooit zou vergeten.

Lees meer

Muze van papier

De deadline komt nu echt in zicht, Maar mijn vingers die doen niet hun plicht. Zij typen echt geen zinnig woord, Ja hiervan word ik echt gestoord. Papier, kan ik daar dan echt niks mee? Desnoods iets over papier maché. Maar nee, de verhaallijn die blijft broos, En ik blijf inspiratieloos. In wanhoop werp ik … Lees meer

Jeugdtrauma

Met tegenzin stap ik door het toegangspoortje. Simon, mijn zoontje, trekt enthousiast aan de mouw van mijn jas. ‘Papa, papa! Kijk!’ Hij wijst alle kanten op. Hij is onder de indruk van alles wat hij ziet. Ik zelf huiver bij de gedachte dat ik terug ben in een omgeving waar ik jaren geleden de meest angstige momenten van mijn leven heb meegemaakt. En het ergste is dat mijn vijand van toen hier ongetwijfeld nog steeds aanwezig is.

´Tom, je bent toch niet nog steeds bang he!´ Lia kijkt me hoofdschuddend aan. Voordat ik antwoordt kijk ik naar Simon, die nieuwsgierig terug kijkt. Als mijn antwoord uitblijft, neemt het vijf jaar oude ventje het woord. ´Papa is niet bang. Hij jaagt monsters onder mijn bed weg voor mij. He, papa?’ Simon kijkt me knikkend aan, alsof hij op mijn bevestiging wacht. ‘Natuurlijk jochie. Geen monster die nog bij jou in de buurt durft te komen.’

Lees meer

Zolderraam

Wakker in het duister, Lig ik in bed en luister. Het tikken op de ruit, Een ritmisch en vertrouwd geluid. Wekt het verlangen naar dromen, Gelukkig hoef ik mijn bed nog niet uit te komen. Open gordijnen, Wolken die op de wind voorbij deinen. Aan de hemel geen maan, geen licht, Duister bepaalt het uitzicht. … Lees meer

De zwarte kant van december

De nachten worden langer, Mijn hart klopt steeds banger. De dagen worden kouder, Het gevoel wordt met de jaren vertrouwder. Eenzaamheid bederft alle pret, Door de leegte naast me in bed. December heeft haar meegenomen, En zij kan alleen nog bestaan in mijn dromen. De rotmaand is weer aangebroken, En als het vuurwerk wordt afgestoken, … Lees meer