Met deze inzending voor de Liefdesverhalenwedstrijd van FOK!, de NCRV en SP!TS, kreeg ik een eervolle vermelding van de jury.
Zuchtend keek Janine naar Tom, die tegenover haar aan de tafel zat. Tweeëndertig jaar was ze, en de biologische klok tikte door. De ware had ze echter nog niet gevonden, al deed ze zo haar best om hem te vinden. Tom had ze via internet leren kennen. Ze had zich ingeschreven op een datingsite, en alles klopte gewoon. Ze hadden dezelfde interesses, hetzelfde geboortejaar en hij zag er ook nog eens goed uit op de foto in zijn profiel. Na wekenlang berichtjes gestuurd te hebben, had ze de moed bij elkaar geraapt om hem bij haar thuis uit te nodigen. Ze had alles tot in de puntjes geregeld om er een onvergetelijke avond van te maken. En toen ze naar Tom keek, besefte ze dat ze deze avond zeker nooit zou vergeten.
Men zegt dat de liefde van de man door de maag gaat. En daarom had Janine alles op alles gezet om Tom te voeren met haar liefde. Ze had haar kookboek afgestoft en een ware delicatesse klaargemaakt. Haar vrijgezellenbestaan zou ten einde komen en eindelijk zou ze gelukkig worden in de liefde. Uren had ze in de keuken gestaan, om alles voor te bereiden. Daarna was ze in bad gaan zitten met een flutroman uit de Bouqettereeks om ideeën op te doen. En op de rand van het bad had ze een glas rosé neergezet om alvast in de stemming te komen. Toen lectuur en wijn op waren, had ze zich in haar blauwe jurk gehesen. Ze sprenkelde wat parfum op haar huid. Toen ze langs de spiegel in de gang liep, controleerde ze nog eenmaal of alles goed zat. Pas toen ze haar lippenstift, mascara en decolleté had goedgekeurd, ging ze naar beneden, waar ze zenuwachtig op Tom wachtte.
Toen de man die ze tot haar minnaar wilde maken binnen was, trok ze een fles Riesling open. Ze dronken wat op de bank, en praatten alsof ze elkaar al jaren kenden. Janine voelde de vlinders in haar buik rondfladderen. Tot op dat moment verliep de avond perfect. Toen ze Tom zijn hoofdgerecht voorschotelde, werd alles echter anders. Op een oesterbed lag een kogelvis onder een deken van ijsbergsla, gegarneerd met zelfgemaakte notenpaté. Janine genoot van het moment met Tom, die zichtbaar geniet van zijn maal. Zijn galgenmaal, zo besefte Janine al snel, toen Tom haar vertelde over zijn notenallergie. Nog voordat ze goed en wel besefte wat er kon gebeuren, was het al te laat. Tom zat tegenover haar. Levenloos, met zijn hoofd steunend op de kogelvis waar hij nog geen hap van had genomen. Ze stond op en vloekte. Weer was het mis gegaan. Weer had haar liefde de maag van de man niet bereikt.
Ze zuchtte en tilde Tom van zijn stoel af. Ze sleepte hem naar buiten. Achterin de tuin legde ze hem neer en begon ze te graven. Nadat Tom verdwenen was onder het rulle zand keek ze treurig naar de rechthoekige vormen in haar gazon. Drie telde ze er nu. Drie rechthoeken, gelijk aan het aantal magen dat de laatste maanden liefdeloos was gebleven bij haar.