Op 24 oktober heb ik met een groep vrienden gewandeld in het Verdronken Land van Saeftinghe. Dit is een natuurgebied in Zeeland, dat een paar eeuwen geleden nog bewoond was. Na een aantal stormvloeden in de 14e en 16e eeuw verdween het ingepolderde land al deels onder water. Toen in de Tachtigjarige Oorlog ook nog eens de dijken werden doorgestoken om Antwerpen te verdedigen, was het definitief afgelopen met de bewoning in het gebied. De Westerschelde, die vrij spel kreeg in het gebied, maakte er het grootste schorrengebied van Europa van.
Wat het gebied bijzonder maakt, is dat het water van de Westerschelde bij elke vloed via drie hoofdgeulen het gebied binnen stroomt. Hierdoor is een drassig landschap ontstaan. Wij hebben twee routes gelopen die je zonder gids kunt afleggen: het Plankierpad en de Ruige Laarzenroute. Vooral de laatste route was uitdagend, aangezien ik geen ruige laarzen bij me had. Ook geen andere laarzen trouwens. Maar de mooie wandeling was de vieze schoenen en broek meer dan waard!
Natuurlijk heb ik tijdens de wandeling in Het Verdronken Land van Saeftinghe ook wat foto’s gemaakt.
Na de wandeling hebben we in een nabijgelegen kroeg nog wat gedronken. Dit stilleven op tafel moest ik uiteraard ook even op de foto zetten…
