Samenvatting
In De voedselzandloper stelt arts Kris Verburgh dat gezond eten van groot belang is bij het jong houden van je lichaam en de preventie van ziektes. De voedselzandloper is gebaseerd op de
laatste wetenschappelijke inzichten over voeding en het verouderingsproces. Nog nooit werd zo duidelijk uitgelegd dat wat we eten bepaalt hoe snel we verouderen. De voedselzandloper is niet alleen een boek dat vele diëten en voedingsmythes doorprikt, het is een nieuw model dat een alternatief biedt voor de verouderde schijf van vijf en de voedseldriehoek. Het laat zien wat gezonde voeding is, maar vooral ook hoe we ongezonde voeding kunnen vervangen door gezonde alternatieven. Het boek legt tevens uit hoe we het verouderingsproces kunnen afremmen. Dat dit gezonde eetpatroon bovendien leidt tot gewichtsverlies is een aangename bijwerking!
Beoordeling
Toen de genomineerde boeken voor de NS Publieksprijs bekend werden gemaakt, verwachtte ik fictie of misschien verhalende non-fictie, maar geen dieetboek. Ik was dus toch wel wat sceptisch toen De Voedselzandloper als genomineerd boek werd genoemd. Oké, de auteur benadrukt meerdere keren dat het geen dieetboek is, maar het boek zegt wat je eigenlijk zou moeten eten voor een gezond leven en daarin proef ik toch echt een dieetboek.
Dus dit boek is voor mij niet de smaakmaker van de NS Publieksprijs. Vooraf had ik al mijn bedenkingen bij de nominatie en helaas zijn die bedenkingen bij het lezen niet weggenomen. Misschien ben ik te nuchter voor deze kost, of is het gewoon mijn smaak niet, maar ik kan het niet helpen dat ik de inhoud met een flinke korrel zout neem.
Als kernjurylid is het mijn taak om de zes verschillende boeken te lezen en te vergelijken. En daarbij hoort mijns inziens ook dat ik kritisch moet en mag zijn. En aangezien dit boek behoorlijk zwaar op de maag ligt en ik me er niet echt in vast kon bijten, zou ik niet snel aanraden om dit boek op het menu te zetten.
In alle eerlijkheid moet ik ook bekennen dat ik naarmate ik verder kwam in het boek, steeds meer passages over ging slaan. En dat gebeurt me niet vaak. Ik heb in mijn leven al honderden boeken gelezen, maar dit is pas de derde keer dat ik niet het hele boek heb gelezen. Is dat slecht? Nee, want ik heb het geprobeerd, maar dit leesvoer was gewoon te taaie kost voor me.
Er zijn ongetwijfeld mensen die het boek hebben verslonden en het tot op de letter kunnen nakauwen en de tips dus ook opvolgen. Maar daar heb ik niet echt trek in. Sowieso zou ik binnen een week verhongeren zonder brood, aardappelen, pasta, rijst en vlees, zeker met mijn zeer verfijnde smaak (oké, dat is een eufemisme voor wat culinaire fijnproevers een ‘moeilijke eter’ zouden noemen).
En wie zegt dat de zandloper echt werkt en niet schadelijk is voor de gezondheid op langere termijn? De auteur zegt zelf al dat het boek op basis van de huidige wetenschappelijke inzichten is samengesteld. Bovendien wordt er meerdere keren op gewezen dat er vroeger andere inzichten waren, op grond waarvan bijvoorbeeld melk wel als gezond werd bestempeld, maar nu is dat blijkbaar niet meer het geval.
Tip: lees ook de reactie van het Voedingscentrum op De Voedselzandloper eens.
De wetenschappelijke kennis verandert dus voortdurend. Voor hetzelfde geld blijkt volgend jaar dat we 20 jaar langer kunnen leven als we een hele koe rauw opeten, terwijl we ondersteboven de vogeltjesdans doen.
Is er dan helemaal niets positiefs te melden over het boek? Jawel. Kijk maar hoe ik me vermaak met alle woordspelingen, waar dit boek een prima voedingsbodem voor is.
Cijfer:
Geen Michelinsterren voor deze culinaire auteur…