Het heeft even geduurd, maar recentelijk is de schrijver in mij ontwaakt uit een diepe winterslaap. Op wat korte verhalen en het herschrijven van Engelstalige fanfictie na, heb ik na mijn laatste poging een boek uitgegeven te krijgen, niet veel met deze hobby gedaan. Ik had wel ideeën, maar die waren te vaag om ze goed uit te kunnen werken.
En toen was daar een week of drie geleden een idee over iemand die een moeizame reis moest maken om een missie te volbrengen. Nog steeds erg vaag natuurlijk, maar ik zag wel wat scènes voor me al, die ik in het verhaal zou verwerken. Alleen bleek het erg lastig om het verhaal te plaatsen en er verder invulling aan te geven. Ook dit verhaal leek dan ook een stille dood te gaan sterven.
Maar ineens was daar dat vonkje dat mijn inspiratie in lichterlaaie zette. Dat vonkje kwam uit de Hongerspelentrilogie die ik net in recordtempo had gelezen. De setting vond ik bijzonder interessant en het verhaal dat ik in mijn hoofd had, bleek eigenlijk perfect te passen in een verre toekomst, in een wereld die wij nooit zullen kennen. Even voor de duidelijkheid: het wordt geen kopie van boeken die ik heb gelezen, maar door het lezen van die boeken, kreeg ik het idee voor de setting, die ik verder helemaal zelf invul.
Voordat ik begon met schrijven, heb ik een samenvatting gemaakt, die ik inmiddels al niet meer helemaal volg. Dat is een van de charmes van het schrijven: het is een reis die je maakt samen met de hoofdpersoon en je weet maar nooit wat je onderweg tegenkomt.
Na twee weken schrijven, heb ik een verhaal van ruim 35.000 woorden. Daarmee zit ik ongeveer op een derde van het verhaal dat ik wil schrijven, schat ik in.
Ik hoop in het najaar de eerste versie af te hebben en die dan zelf te herlezen en vervolgens naar een aantal proeflezers te sturen. Uiteindelijk hoop ik natuurlijk dat het dan eindelijk eens gaat lukken om een boek uitgegeven te krijgen, maar dat is nog toekomstmuziek. Eerst maar eens zorgen dat het verhaal afkomt.
En als je wilt weten waar het verhaal over gaat, lees dan even verder. Wil je het niet weten, stop dan hier met lezen. Ik wil natuurlijk niet te veel prijs geven, maar onderstaande geeft een beetje een indruk van de richting die ik op wil met het verhaal en waar het zich afspeelt.
Het verhaal
Dit heeft ertoe geleid dat ik twee weken geleden ben begonnen met het schrijven van het verhaal met de (werk)titel ‘Alpina’ . De titel is afgeleid van het land waar het verhaal zich afspeelt, een grote natie in wat wij nu als Europa kennen, in het jaar 2170. Het land wordt geregeerd vanuit de Staatsstad en bestaat uit verschillende landsdelen die worden bestuurd vanuit de Landssteden.
In het landsdeel Nederwest, het westelijke deel van wat nu Nederland is, woont Mara Jongeneel met haar ouders en haar broer Daan in Noordelijk Duindorp. De vader van Mara wordt ernstig ziek en om bureaucratische redenen weigert de apotheek medicijnen te verstrekken. Als kort daarop wordt ingebroken in diezelfde apotheek, krijgt Daan de schuld. Hij wordt gearresteerd en overgebracht naar de Landsstad, waar hij zal worden berecht. Mara is er echter van overtuigd dat haar broer onschuldig is en vindt daar ook bewijzen voor. Om Daan te redden uit de handen van de staat, begint Mara aan een voettocht naar de Landsstad. De weg daarheen is echter niet zonder gevaren en Mara moet zichzelf op meerdere manier overwinnen om de reis te kunnen voltooien. Daarvoor krijgt ze hulp van een aantal mensen die ze onderweg tegenkomt. De vraag is echter wat de werkelijke drijfveer van die mensen is. En zal Mara Daan echt kunnen helpen?