Vanochtend toen het droog was, ben ik even een uurtje (nou ja, dat was de bedoeling, het werden twee uren) gaan wandelen in de Waterleidingduinen. De herfst laat daar al duidelijk zijn sporen na en dus ontkwam ik ook niet aan het maken van foto’s. Hierbij een kleine impressie.
In september 2013 was ik op vakantie op Curaçao. Hieronder een selectie van de foto’s van deze vakantie.
Vanwege de hoeveelheid foto’s dit keer geen afbeeldingen op de hoofdpagina, maar wanneer je dit bericht opent, krijg je ze allemaal te zien.
Samenvatting
Pontus Beg is commissaris van politie in Michailopol, een perifere grensstad in de steppe. Als de winter invalt, wordt er een groep uitgeteerde vluchtelingen gesignaleerd in de straten van zijn stad. Niemand weet wie zij zijn, hun spookachtige aanwezigheid veroorzaakt angst en onrust. Als ze uiteindelijk worden opgepakt, wordt in hun bagage het bewijsstuk van een gruwelijke misdaad gevonden. Stukje bij beetje ontrafelt Pontus Beg de toedracht, en daarmee de geschiedenis van hun helletocht.
De barre reis van de migranten raakt gaandeweg het onderzoek verweven met de ontdekking die Pontus Beg doet over zijn eigen afkomst. De ontmoeting met een oude rabbijn, de laatste Jood van Michailopol, leert hem de werkelijkheid kennen over zichzelf. Zijn plaats in de wereld is een andere dan hij altijd heeft gedacht.
Soms kan het hard gaan met lezen. Vanochtend nog berichtte ik over de moeite die ik had met het tweede boek dat ik las voor de NS Publieksprijs. Het derde boek heb ik vanavond in één adem uitgelezen.
Dit keer heb ik gekozen voor ‘Aan niemand vertellen’ van Simone Van der Vlugt.
Samenvatting
Lois is een jonge rechercheur Moordzaken, afdeling Noord-Holland Noord. Op het eerste gezicht leidt ze een overzichtelijk even, ze heeft een eigen appartement in het centrum van Alkmaar en een uitdagende, spannende baan. Als op een mistige novemberavond het verminkte lichaam van een man wordt gevonden, worden Lois en haar collega op deze bizarre zaak gezet. De eerste naspeuringen lijken nergens toe te leiden. Het slachtoffer, David Hoogland, was een vrolijke basisschoolleraar met een leuke vriendin en een brandschoon verleden. Niemand kan echter het foldertje van de kunstexpositie van Maaike Scholten verklaren, dat wordt gevonden in Davids broekzak. En wie is Tamara, de vrouw zonder achternaam, die telkens opduikt? Het onderzoek strandt, tot een tweede en zelfs een derde moord nieuwe anwijzingen leveren. Lois weet zich meer en meer te verdiepen in de psychologie van de moordenaar,geholpen door haar eigen moeilijke jeugd en een opbloeiende vriendschap met een psychiater. Kan zij voorkomen dat er nog meer doden vallen?
Samenvatting
In De voedselzandloper stelt arts Kris Verburgh dat gezond eten van groot belang is bij het jong houden van je lichaam en de preventie van ziektes. De voedselzandloper is gebaseerd op de
laatste wetenschappelijke inzichten over voeding en het verouderingsproces. Nog nooit werd zo duidelijk uitgelegd dat wat we eten bepaalt hoe snel we verouderen. De voedselzandloper is niet alleen een boek dat vele diëten en voedingsmythes doorprikt, het is een nieuw model dat een alternatief biedt voor de verouderde schijf van vijf en de voedseldriehoek. Het laat zien wat gezonde voeding is, maar vooral ook hoe we ongezonde voeding kunnen vervangen door gezonde alternatieven. Het boek legt tevens uit hoe we het verouderingsproces kunnen afremmen. Dat dit gezonde eetpatroon bovendien leidt tot gewichtsverlies is een aangename bijwerking!
Beoordeling
Toen de genomineerde boeken voor de NS Publieksprijs bekend werden gemaakt, verwachtte ik fictie of misschien verhalende non-fictie, maar geen dieetboek. Ik was dus toch wel wat sceptisch toen De Voedselzandloper als genomineerd boek werd genoemd. Oké, de auteur benadrukt meerdere keren dat het geen dieetboek is, maar het boek zegt wat je eigenlijk zou moeten eten voor een gezond leven en daarin proef ik toch echt een dieetboek.
Nadat ik zondag eerst nog even een ander boek uit heb gelezen, was het moment daar om te beginnen met het eerste van de zes boeken voor de NS Publieksprijs. Ik had de boeken op een stapel
gelegd en met een dobbelsteen bepaalde ik welk boek ik als eerste zou gaan lezen. Ik gooide drie,dus het derde boek van de stapel, vanaf boven geteld, werd voor mij de aftrap van het lezen voor de kernjury. En zo zat ik ineens gezellig met Gijp op de bank.
Samenvatting
In deze bundel krijgt de lezer een impressie van de meest bewogen periode in het bestaan van René van der Gijp en leert gaandeweg ook de andere kant kennen van Nederlands vrolijkste voetbalanalist. Gijp is een intiem portret van een unieke persoonlijkheid in de Nederlandse voetbalwereld. Met aandacht voor zijn spelerscarrière, zijn jeugd, zijn televisieloopbaan, zijn levensvisie en z’n beste anekdotes.