Martin van Dam

Dit was de winnende inzending voor een verhalenwedstrijd op het forum van FOK! met als thema “twee”.

Begeleid door twee bewakers loopt Karen door de grauwe gang. De bedompte lucht dringt tot diep in haar neusgaten door. Achter metalen roosters in het plafond hangen TL-buizen die de gang, bij gebrek aan daglicht, van enig licht voorzien. Enkele TL-buizen hebben hun langste tijd gehad, waardoor ze onheilspellend knipperen. Een rilling loopt over Karens rug. De bewakers kijken strak voor zich uit. Pas als ze het einde van de zich eindeloos uitstrekkende gang hebben bereikt, draait één van de bewakers zich om. ‘We zijn er. Als u ons wilt volgen, mevrouw Bakker?’ De andere bewaker opent de deur.

Lees meer

Lijdzaam kijkt David, verlamd door de shock, toe hoe de twee mannen het lichaam uit het water tillen. Ze trotseren de branding van het opkomende tij, om het lichaam een paar meter buiten de vloedlijn op het zand te leggen. Met vereende krachten proberen ze door hartmassage en mond op mond beademing nieuw leven te blazen in het levenloze lichaam. David haalt diep adem, al lijkt het alsof hij geen lucht binnen krijgt. Voorzichtig loopt hij naar het tafereel dat zich enkele meters bij hem vandaan afspeelt. De mannen merken hem niet op. Ze hebben ook niet in de gaten dat David knielt bij het lichaam, dat ooit het zijne was. Hij kijkt naar de zee en ziet de vlammen aan de horizon. Hij richt zijn blik weer op het lichaam op het strand. De branding die is opgerukt tot aan zijn voeten, voelt hij niet.

Lees meer