Martin van Dam

Sprakeloos

Ik weet hoe je moet zeggen
Hoezeer je iemand haat
Dat de leugens moeten stoppen
En dat je wil dat iemand gaat

Ik weet hoe ik moet zeggen
Alles komt weer goed
Ik kan tranen laten lachen
Als verdriet van binnen woedt

Ik ken zoveel woorden
Die zeggen wat ik bedoel
Maar weet niet hoe ze te gebruiken
Om te zeggen wat ik voel.

Ik wil ze van de daken schreeuwen
Elke dag en nacht
Maar om ze mijn mond te doen verlaten
Mis ik gewoon de kracht

Want hoe vertel je iemand
Van de lente in je hoofd
Dat een vuur is ontstoken
Dat je niet krijgt gedoofd

Hoe vertel je iemand
Dat zij een wolkendek doorbreekt
Dat de zon die is gaan schijnen
In haar bijzijn verbleekt.

En hoe vertel je iemand
Van de vlinders overal
Hoe beëindig je de droogte
Van de woordenwaterval.

De woorden die ik zo graag
Aan deze muze had gericht
Die laat ik zelf spreken
Door middel van dit gedicht.

Mobiele versie afsluiten