Je bent de reden van mijn bestaan,
Maar toch moet ik je laten gaan.
De klanken stierven uit,
Het was over met het geluid.
Wij waren voor elkaar bestemd,
Maar jij was niet meer goed gestemd.
Je kon geen noot meer zuiver kraken,
En ik kon geen muziek meer maken.
Vandaar mijn toegift als laatste eer,
Jij was zo mooi, nu doen mijn oren zeer.
Jij ligt total-loss op de grond buiten,
Tot ziens piano, het is over en sluiten.